Rare wending

Lig je weer. Grote knip op zaterdagmiddag. Lekker te bakken en beetje slaap inhalen. Slaap inhalen van campo gisteravond. Niet dat ik tekort kom maar er was een halloween party bij deze hoerentent en iedereen ging erheen. Viel een beetje tegen eigenlijk. De muziek was wel leuk maar de locatie was veelste ruim voor zo weinig mensen. Het ziet er trouwens echt uit als een soort centerparks of smurfenland alleen dan zonder smurfen en met hoeren. Gewoon een eigen dorpje op zich. Heb me wel vermaakt die avond.

Rachelle en ik bedachten ons vanochtend dat we geen zin hadden om een standaard zaterdag aan het strand te hebben. Daarom besloten we lekker rond te gaan rijden en zien waar we uitkomen. Nog voordat we weg waren bedachten we ons en wilden we naar Shete Boca. Dat is een national park waar de rotsen Bepaalde vormen hebben aangenomen door de eeuwenlange waterstroom. Ook heb je daar Boca Pistol waar het water omhoog spuit als een geiser en er is een natural bridge gevormd wat er allemaal erg mooi uitzag. Ik was er ongeveer 5 jaar geleden geweest maar was zo ongeveer ook weer vergeten hoe het er allemaal uitzag. Genieten deden we wel en we hebben het hele leven weer besproken. We hebben weer 'een update van het leven' gehouden zoals we het noemden. Rachelle laat precies op dit moment nog wat fotos zien die we gemaakt hebben. Binnenkort te zien op Facebook!

Nog voordat we uberhaupt bij Shete Boca waren, hadden we nog wat oponthoud. Eerste keer dat we wegreden waren we de straat nog niet uit of we bedachten ons dat we de weg niet wisten. Wij weer terug de nieuwestraat in en vragen aan Stagiaires waar we heen moesten. Okee, de weg weten we en nu weer door op ons avontuur als backpackers zoals we ons voelden. Rijden we op de Julianabrug en toen bedacht Rachelle zich dat Roxanne weg zou gaan vandaag! We kunnen haar niet zomaar weg laten gaan zonder gedag te zeggen. Rondje van de zaak dan maar. Weer terug in de Nieuwestraat en toen eindelijk vertrokken richting die rustige en relaxte sfeer bij Shete Boca dat zich bijna helemaal bij Westpunt bevindt. Geen niks nada niets in de buurt dan alleen de zee en rotsen en toeristen en rotsen. Nu chillen we hem dus bij Grote Knip met een paar andere stagiaires. Relaxt dagje al zeg ik het zelf!

Toch nam deze dag een andere wending aan die avond. We hebben eerst de dag nog even afgesloten met een filmpje. We hebben heerlijk kinderlijk Madagaskar liggen kijken. Geweldig die droge humor. Na de film zijn we nog even buiten gaan zitten om half 1 ’s nachts. Komt Joelle ineens naar ons toe met het nieuws dat Joost gevallen was en niet helemaal helder meer reageerde. Joost reageert wel vaker niet helemaal helder maar deze keer had hij weinig gedronken vertelde hij zelf later. Wij gingen naar hem toe en het bleek dat hij zijn eigen naam niet eens meer wist. Wij kwamen hem bekend voor maar wist niet wie we waren. Rachelle had ditzelfde een paar weken geleden met het ongeluk en ik wist nu dus wat ik moest doen. Meteen geld meegenomen en ID en allerlei belangrijke spullen. Op de weg naar het ziekenhuis wist Joost niet wat hij hier deed en bleef elke keer dezelfde vragen stellen. Precies hetzelfde als Rachelle dus. Bij het ziekenhuis vroegen ze me om eventjes 450 gulden af te tikken. Die had ik mee en op het moment dat ik terugkwam bij Joost, wist hij veel dingen weer. Hij wist wat hij die avond gedaan had en kon weer tellen tot 10 in plaats van niet verder te komen dan 1. Goede timing Joost! Gelukkig zei de neuroloog die wij dus betaald hadden dat wij ons geld terugkregen omdat hij eigenlijk niks gedaan had. Toch wel vriendelijk van die man, kan ik ook weer normaal leven.

Ik sta dus nu al bijna een uur op me geld te wachten en je wordt hier van het kasje naar de muur gestuurd. Gotta love Curacao! Ook op deze manier. Naja, voor een uurloon van 450 gulden doe ik het wel even.
Straks nog even proberen mij te focussen op me stage met een paar uur slaap, onderbroken omdat Joost om de 2 uur wakker gemaakt moest worden. Vanavond lekker weer een filmpje kijken en helemaal niks doen. Elke persoon die vanavond nog langskomt met het verhaal dat iemand naar het ziekenhuis moet, zoekt het allemaal maar uit!

En we leefden nog lang en gelukkig!
Punt.
;)